Zmodyfikowana Psychofizjologiczna Terapia jąkania dr Mieczysława Chęćka – metoda skierowana jest do osób dotkniętych problemem jąkania.
Program terapii obejmuje między innymi technikę zwolnionego, przedłużonego mówienia (TPM), jak i technikę delikatnego startu mowy (TDSM), psychodramy, wizualizacji i technik oddechowych. W ProPracowni zapewniamy profesjonalną pomoc osobom borykającym się z niepłynnością mówienia, w tym jąkającym się. Prowadzimy zajęcia zarówno dla dzieci, dorosłych, jak i sesje terapeutyczne dla całej rodziny. Jednym z celów tych spotkań jest zapobieganie logofobii. Wywiad, obserwacja, jak również specjalistyczne testy służą za podstawę do diagnozy i opracowania indywidualnego programu terapii. Profesjonalny sprzęt oraz wykwalifikowany i doświadczony neurologopeda powoduje, że terapia daje niewiarygodne efekty!
Charakterystyka terapii:
- wprowadzenie „zasad dobrej komunikacji”,
- relaksacja, elementy masażu dziecka metodą Schantali, elementy masażu osoby dorosłej metodą Schantali,
- bajkoterapia, muzykoterapia,
- ćwiczenia oddechowe,
- wprowadzenie skutecznych technik płynnego mówienia (na podstawie założeń „Zmodyfikowanego Programu Psychofizjologicznej Terapii Jąkających się”, autorstwa dr M. Chęćka)
- czytanie tekstu,
- monologi, dialogi,
- zmniejszanie stanów logofobii,
- praca z korektorem mowy,
- automatyzacja płynnej mowy,
- współpraca z psychologiem.
|
|
W zależności od wieku oraz potrzeb i możliwości pacjentów, m. in. częstotliwości i charakteru blokowania, stopnia zaburzeń procesu oddychania, sytuacji społecznych komunikacyjnie problematycznych dla pacjenta dobieramy odpowiednią formę ćwiczeń. Ćwiczenia poznane podczas zajęć powinny być utrwalane w domu rodzinnym z udziałem osób wspierających terapię, dlatego zachęcamy do udziału w sesjach najbliższe osoby. Znaczna część spotkania przewidziana jest na relaksację, z wykorzystaniem m. in. elementów masażu dziecka oraz masażu osoby dorosłej metodą Schantali. Dzięki podjętej terapii i współpracy z rodziną efekty terapii przynoszą poprawę jakości kontaktów interpersonalnych w codziennym życiu oraz satysfakcję z pokonania własnych barier.
Główne cele terapii:
- wzrost samooceny,
- poprawa kontaktów interpersonalnych,
- obniżenie lęku przed mówieniem, fobii społecznej,
- umiejętność radzenia sobie z własnymi emocjami, zwłaszcza w sytuacjach stresowych,
- umiejętność relaksacji,
- bardziej płynna mowa,
- ograniczenie występujących współruchów,
- obniżenie lęku prze publicznym wystąpieniem,
- satysfakcja z pokonania własnych barier.
Wskazania do terapii:
- lęk przed mówieniem,
- wycofywanie się z kontaktów rówieśniczych,
- negatywne nastawienie do własnej mowy,
- objawom mogą towarzyszyć niepokój, lęk, agresja, pocenie się, czerwienie, blednięcie, przyspieszone bicie serca,
- problemy z wydobywaniem z siebie słów, tzw. zacinanie się,
- powtarzanie sylab, części wyrazu, przeciąganie głosek,
- współruchy: głowy, twarzy, szyi, tułowia, wzmożone mruganie oczami, drżenie warg itp.
|
